Tanden en kiezen kunnen verkleuren door veranderingen aan het tand- of kiesoppervlak (uitwendige verkleuringen) en door verkleuringen in het tandbeen en glazuur (inwendige verkleuringen).
Uitwendige verkleuringen
Uitwendige verkleuringen ontstaan doordat kleurstoffen uit voedings- en genotmiddelen in de tandplak (het witgelige laagje op tanden en kiezen) en het tandglazuur dringen. Dit gebeurt onder andere door het drinken van koffie, thee en rode wijn en door roken.
Inwendige verkleuringen
Inwendige verkleuringen ontstaan door:
- Een val of een harde klap op de tand. Uw tand kan daardoor geel, grijs of blauw verkleuren. Dat wordt een ‘dode’ tand genoemd. Het afsterven van uw tandzenuw veroorzaakt de verkleuring. Als een tand geleidelijk aan geel verkleurt, is dat een teken dat de tandzenuw zich terugtrekt. Deze verkleuringen kan de tandarts meestal verhelpen.
- Het verouderingsproces. Uw glazuurlaag wordt met de jaren dunner en de laag tandbeen dikker. Er komen barsten in het dunnere glazuur. Daardoor dringen kleurstoffen uit voedings- en genotmiddelen makkelijker in de tand door. Meestal kan de tandarts deze verkleuringen behandelen.
- Een grijze of zwarte vulling in uw tand of kies. Hierdoor heeft deze een andere kleur dan uw overige tanden en kiezen. Een grijze amalgaamvulling kunt u laten vervangen door een witte (kunststof) vulling.
- Ontwikkelingsstoornissen in het allereerste begin van een tand (tandkiem) of het gebruik van geneesmiddelen op jonge leeftijd. Deze verkleuringen zijn vaak bandvormig of vlekachtig. De tandarts kan dergelijke verkleuringen wegslijpen en herstellen met een tandkleurig vulmateriaal.
- Gaatjes (cariës). Hierdoor veranderen de kleur en de structuur van de tand. Deze verkleuring kan er wittig of bruin uit zien.